H Παρί Σεν Ζερμέν και η Λίβερπουλ, την αναμέτρηση των οποίων για τις «16» του Τσάμπιονς Λιγκ θα παρακολουθήσουμε στο Mega το βράδυ, διαφέρουν σε πολλά και μοιάζουν σε λίγα. Ας δούμε σε τι μοιάζουν διότι το πράγμα έχει ενδιαφέρον.
Κόκκινοι
Η Λίβερπουλ κυριάρχησε στη League Phase του Τσάμπιονς Λιγκ κερδίζοντας τα πρώτα επτά παιχνίδια που έδωσε, προκρίθηκε ως πρώτη και έχασε μόνο τον τελευταίο αγώνα από την PSV (2-3) όταν το παιχνίδι είχε ήδη τελειώσει. Η πρώτη χρονιά του κόουτς Σλοτ στον πάγκο της είναι εξαιρετική, δεδομένου ότι ετοιμάζεται να κατακτήσει την Πρέμιερ Λιγκ στην πρώτη του προσπάθεια. Η Λίβερπουλ βρίσκεται στη βαθμολογία του αγγλικού πρωταθλήματος δεκατρείς βαθμούς μπροστά από την Αρσεναλ και οι δύο τελευταίες νίκες της με αντιπάλους τη Νιούκαστλ και τη Μάντσεστερ Σίτι υπήρξαν παιχνίδια στα οποία έδειξε όλη της την ποιότητα: συμπεριφέρθηκε ως ομάδα που απλά περιμένει το απόγευμα που θα πανηγυρίσει τον τίτλο – τίποτα δεν μπορεί να την αποτρέψει από μια άνετη επικράτηση.
Ενρίκε
Η Παρί δεν έχει ήττα στο πρωτάθλημα Γαλλίας εδώ και 22 παιχνίδια και έχει κι αυτή, όπως και η Λίβερπουλ, ένα πλεονέκτημα 13 βαθμών από την ομάδα που την ακολουθεί: είναι η πάντα φιλόδοξη αλλά ανήμπορη μπροστά στους Παριζιάνους Μαρσέιγ. Η ομάδα του Λουίς Ενρίκε ήταν φαβορί για την κατάκτηση του πρωταθλήματος και το κατακτά κι αυτή εύκολα. Το ταξίδι της στο Τσάμπιονς Λιγκ ωστόσο ήταν πολύ δύσκολο: δύο αγωνιστικές πριν από το τέλος της League Phase έμοιαζε κοντά σε έναν καταστροφικό αποκλεισμό. Οι νίκες εναντίον της Μάντσεστερ Σίτι (με ανατροπή, καθώς έχανε με 0-2 στο Παρκ Ντε Πρενς) και εναντίον της Στουτγάρδης έστειλαν την πρωταθλήτρια Γαλλίας στα πλέι οφ, όπου δεν είχε προβλήματα κόντρα στην Μπρεστ: την απέκλεισε με δέκα γκολ σε δύο ματς.
Βάρος
Το γεγονός ότι οι δύο αυτές ομάδες έχουν σχεδόν κατακτήσει το πρωτάθλημα και μπορούν να ρίξουν το βάρος στο Τσάμπιονς Λιγκ είναι το ένα κοινό χαρακτηριστικό τους. Το δεύτερο είναι ότι και οι δύο υποχρεώθηκαν να φτάσουν στην τωρινή αγωνιστική τους βελτίωση για να δείξουν πως μπορούν να αντεπεξέλθουν σε δύο αποχωρήσεις. Η Λίβερπουλ στην αποχώρηση του κόουτς Γιούργκεν Κλοπ και η Παρί σε αυτή του Κιλιάν Εμπαπέ που στο Παρίσι ήταν αληθινός βασιλιάς.
Κίνητρο
Το να αποχωρούν από μεγάλες ομάδες σπουδαίες προσωπικότητες δημιουργεί πολλές φορές ένα χρήσιμο έξτρα κίνητρο: αυτό διδάσκουν οι ιστορίες της Παρί και της Λίβερπουλ. Τα χρόνια του Κλοπ βάρυναν πολύ τη Λίβερπουλ. Ο κύκλος του γερμανού αναμορφωτή της ομάδας έκλεισε πέρυσι όταν το μόνο που κατάφερε με τη Λίβερπουλ ήταν να πετύχει μια έξοδο στο Τσάμπιονς Λιγκ. Ομως όπως αποδείχθηκε ήταν ο δικός του κύκλος που έκλεισε κι όχι αυτός των παικτών που απαρτίζουν την ομάδα, όπως πέρυσι οι άγγλοι δημοσιογράφοι ισχυρίζονταν για να εξηγήσουν τη μέτρια σεζόν των Κόκκινων. Πέρυσι τέτοιον καιρό ο Σαλάχ παρουσιαζόταν ως ένα είδος βετεράνου που έπρεπε να πει το «ναι» σε αραβικές σειρήνες, στον Φαν Ντάικ και στον Κονατέ κάποιοι έδιναν συμβουλές να αλλάξουν ομάδα και περιβάλλον, για τους ΜακΑλιστερ, Χράφενμπερχ, Σομποσλάι, Χάκπο υπήρχαν μόνο ερωτηματικά – η απορία για το αν είναι παίκτες που μπορούν να κάνουν τη διαφορά στη Λίβερπουλ κυριαρχούσε. Τελικά όλοι αυτοί με την καθοδήγηση του Σλοτ, δηλαδή απαλλαγμένοι από το άγχος να δείξουν ότι ο Κλοπ που τους διάλεξε είναι αλάνθαστος, κάνουν φέτος μια καταπληκτική σεζόν.
Εμπαπέ
Κάτι ανάλογο συμβαίνει και στο Παρίσι. Στον Κιλιάν Εμπαπέ οι καταριανοί ιδιοκτήτες έδιναν βάσει συμβολαίου το δικαίωμα να έχει λόγο για όλα: ακόμα και για τις μεταγραφές της ομάδας. Οταν ο γάλλος σταρ έφυγε για τη Μαδρίτη η μεγάλη ερώτηση ήταν ποιον θα αποκτούσε η Παρί για να τον αναπληρώσει. Ο Λουίς Ενρίκε με τον τρόπο του απάντησε πως δεν υπήρχε κανένας! Οντως, αν κάποιος είχε αποκτηθεί, η σύγκριση με τον Εμπαπέ θα ήταν ικανή να τον καταστρέψει – ο προπονητής βάσισε την αντικατάσταση του σούπερ σταρ στη μετεξέλιξη του ίδιου του παιχνιδιού της ομάδας. Η Παρί παίζει πολύ με τους ακραίους της, δεν έχει έναν παίκτη που όλοι ψάχνουν για να σκοράρει, η χωρίς φορ επίθεσή της μοιάζει με οργανωμένο χάος. Το πιο σημαντικό είναι ότι ο Ενρίκε παίρνει γκολ από τους κομπάρσους των παλιών σόου του Εμπαπέ: πρωταγωνιστούν σκοράροντας ο Ντεμπελέ, ο Μπαρκολά, ο Ντουέ, ενώ στον μηχανισμό προστέθηκε και ο νεοφερμένος από τη Νάπολι Γεωργιανός Κβαρατσκέλια, που δεν είναι γκολτζής αλλά δημιουργός.
Απαλλαγμένες από το βάρος δύο μεγάλων προσωπικοτήτων η Λίβερπουλ και η Παρί παίζουν φέτος πολύ ωραίο ποδόσφαιρο. Είναι κρίμα που το Τσάμπιονς Λιγκ θα χάσει τη μία από τις δύο τόσο νωρίς. Είναι από την άλλη αρκετά πιθανό όποια ομάδα προκριθεί να φτάσει στον τελικό.
Αλέξης
Την Τρίτη το πρωί οι φίλοι του αποχαιρέτησαν τον Αλέξη Κούγια, ποινικολόγο, σόουμαν, αλλά και ποδοσφαιρικό παράγοντα από τους σπάνιους. Στην Ελλάδα είναι ελάχιστοι οι παράγοντες που πέρασαν από δύο ποδοσφαιρικές ομάδες. Οι ομάδες από τις οποίες πέρασε ο Κούγιας είναι τόσο πολλές, που όταν διάβαζα τον σχετικό κατάλογο νόμιζα πως πρόκειται για προπονητή που έχει δουλέψει παντού!
Ταλέντο
Ο Κούγιας αγαπούσε και την προβολή που το ποδόσφαιρο χαρίζει, αλλά και το ποδόσφαιρο το ίδιο. Θεωρούσε τον εαυτό του μεγάλο ποδοσφαιρικό ταλέντο που δεν έκανε την καριέρα που έπρεπε γιατί όταν πήγε μικρός από τον Αρη Πετρούπολης στον Ηρακλή τον χτύπησε ένα φορτηγό ενώ οδηγούσε μηχανή: ο τραυματισμός αυτός τον οδήγησε στο να αφοσιωθεί στη νομική επιστήμη. Οταν χάρη στη δουλειά του έβγαλε τα πρώτα σοβαρά χρήματα επέστρεψε στο ποδόσφαιρο ως παράγοντας: στον Αρη Πετρούπολης αρχικά, στην ΑΕΚ στην οποία υπήρξε πρόεδρος για δύο περιόδους και μετά σε πολλές άλλες ομάδες – σε μερικές από τις οποίες (ΠΑΣ Γιάννινα, ΑΕΛ, Κόρινθος κ.λπ.) υπήρξε και ιδιοκτήτης.
Καθαρότητα
Χάρη στο ποδόσφαιρο απέκτησε κυρίως εχθρούς: ο συγκρουσιακός χαρακτήρας του σε ένα περιβάλλον φύσει ανταγωνιστικό τον έκανε πρωταγωνιστή σε ένα πλήθος από ιστορίες που με τον καιρό θα αποκτήσουν χαρακτήρα μύθων – πάντα έτσι συμβαίνει. Τον αποχαιρετώ εγκάρδια: είχα μια καλή σχέση μαζί του παρά τις κατά καιρούς διαφωνίες μας. Συμφωνούσαμε πάντα ότι το ποδόσφαιρο είναι ένα λαϊκό παιχνίδι που προσφέρεται και για κοινωνικά μηνύματα και πως πρέπει να αποπνέει μια καθαρότητα. Ο Κούγιας πίστευε ακράδαντα πως έπρεπε για την καθαρότητά του να παλεύει ποικιλοτρόπως.
